W angielskim wyróżniamy dwie główne, podstawowe odmiany: brytyjską i amerykańską. I choć akcenty potrafią konkretnie namieszać, a próby zrozumienia rodowitego Szkota mogą być zniechęcające dla początkującego adepta angielskiego, podstawy języka są takie same i różnice pozostaną do pewnego etapu nauki niezauważalne. Ubrania (clothing) Na różnice w nazewnictwie ubrań w brytyjskim i amerykańskim angielskim wpłynęły m.in. różnice kulturowe. Słowa takie jak poncho (obecnie używane również w Wielkiej Brytanii) weszły do amerykańskiego angielskiego dzięki zamieszkującym Amerykę Indianom. Te, które w brytyjskim angielskim mają końcówkę -se, -ze, w amerykańskim angielskim będą pisane z końcówkami -ise, -ize. Brytyjski angielski vs amerykański angielski - wymowa i akcent Dla osoby osłuchanej z amerykańskim angielskim, jaki słyszymy w większości filmów i seriali, brytyjska wymowa i akcent od razu „rzucają się w uszy". 1) Rzeczowniki zbiorowe. Rzeczowniki te odnoszą się do grupy ludzi lub przedmiotów (government - rząd, team - zespół, family - rodzina, class - klasa). W amerykańskim angielskim łączą się z liczbą pojedynczą czasownika, podczas gdy w brytyjskim angielskim możemy użyć zarówno liczby pojedynczej, jak i mnogiej: AmE : Kate Tymczasem w piśmie stają się oczywiste. W brytyjskim angielskim czasowniki w czasie przeszłym często przybierają nieregularną formę (np. leapt, dreamt, burnt, learnt), podczas gdy w amerykańskim angielskim - regularną (leaped, dreamed, burned, learned). Angielski jest trzecim najczęściej używanym językiem na Ziemi. Wymowa "t" - Amerykanie często pomijają tą głoskę, znajduje się na końcu wyrazu, np. cut, cat, what. Brytyjczycy z kolei wypowiadają tą frazę w normalny sposób. Wymowa "j" - w angielskim amerykańskim "j" jest pomijane, kiedy występuje po /t, d, n, l, s, z/. Natomiast w brytyjskim angielskim to nie występuje. .

angielski brytyjski i amerykański wymowa