Przez ostatnie dwa stulecia wykształcił się pewien mit emigracji, istniejącej z dala od ojczyzny, ale odgrywającej niezwykle ważną rolę w dziejach kraju, a nawet i świata. Pisarze nawiązywali do tego mitu, do którego przywiązani byli przede wszystkim sami emigranci, ale też często próbowali z nim polemizować. Historia kobiet w Polsce. Historia kobiet w Polsce obejmuje historię kobiet na ziemiach polskich, zmiany ich sytuacji społecznej i prawnej, rolę w kształtowaniu historii kraju oraz historię Polek poza granicami Polski. I rząd (od góry): Dobrawa Przemyślidka, Jadwiga Andegaweńska, Bona Sforza, Elżbieta Koopman Heweliusz. Władca Much - powieść Wiliama Goldinga jest przypowieścią o człowieku i upadku jego cywilizacji. Ludzkość przedstawiona jest tam jako uczniowie angielskiej szkoły, uwięzieni na rajskiej wyspie. Już samo miejsce ich pobytu nawiązuje do biblijnego raju, miejsca nieskalanego. Historia Polski według Jana Długosza. Kim był Jan Długosz i dlaczego nazywamy go ojcem polskiej historiografii? Urodził się w Brzeźnicy (obecnie województwo łódzkie) 1 grudnia 1415 roku, czyli ponad 600 lat temu. Miał aż jedenaścioro braci (w tym trzech, którzy nazywali się tak samo jak on) i sióstr, a jego szlacheccy rodzice Z Wikipedii, wolnej encyklopedii. „wiedza ludu”) – symboliczno-artystyczna dziedzina , mająca charakter wieloskładnikowy, niejednolity i. Termin „folklor” wprowadził do obiegu naukowego brytyjski pisarz William Thoms w 1846 roku, określając nim najstarsze składniki kultury takie jak „pradawne zwyczaje, obyczaje, obrzędy 7 książek na 60-lecie Pałacu Kultury i Nauki. #literatura. Autor: Agnieszka Warnke. Opublikowany: 20 lip 2015. Udostępnij: Mimo upływu lat i zmieniającego się ustroju, wbrew siłom natury i niechęci społeczeństwa – on stoi niewzruszony. 22 lipca 2015 roku kończy 60 lat. Przejrzeliśmy najnowsze publikacje o Pałacu Kultury i Nauki . Opinie: Wystaw opinię Ten produkt nie ma jeszcze opinii Koszty dostawy: Odbiór osobisty zł brutto Kurier DPD zł brutto Paczkomaty InPost zł brutto Orlen Paczka zł brutto Kurier InPost zł brutto Kod producenta: 978-83-7688-446-2 Uważam tom za bardzo cenny i interesujący ogląd problematyki haptyczności w kulturze – nie tylko europejskiej. Obserwacje obejmują szeroki i zróżnicowany zakres zjawisk artystycznych – literaturę różnych języków i obiegów, malarstwo europejskiego kanonu i współczesne eksperymenty artystyczne, film, praktyki performatywne, gry internetowe, cyberpoezję. Autorzy czerpią inspiracje metodologiczne z różnych obszarów humanistyki, tom wprowadza w związku z tym rozbudowane instrumentarium pojęciowe stosowane dziś w badaniach nad haptycznością oraz panoramę stanowisk – od antyku po współczesność. Różnorodność perspektyw wydobywa i uzmysławia zarówno problemy sporne i punkty aporetyczne badań, jak i ich obszary wspólne i kluczowe tradycje. Zebrane w tomie prace przekonują, że na gruncie polskim zainteresowanie zagadnieniami zmysłów i cielesności łączone bywa z rozmaitymi nurtami i tendencjami badawczymi – nie tylko sensory studies, somaestetyką czy antropologią doświadczenia, ale też studiami nad pamięcią, afektami i wizualnością, teorią aktora-sieci, krytyką feministyczną, queer studies, performatyką, disability studies. Z recenzji prof. dr hab. Eugenii Prokop-Janiec TytułW kulturze dotyku? Dotyk i jego reprezentacje w tekstach kultury Językpolski WydawnictwoNomos ISBN978-83-7688-446-2 Rok wydania2016 Wydanie1 Liczba stron334 Formatpdf -10% „Górnośląskie Studia Socjologiczne. Seria Nowa”. T. 5 Rocznik „Górnośląskie Studia Socjologiczne. Seria Nowa” nawiązuje do wydawanych przez Śląski Instytut Naukowy „Górnośląskich Studiów Socjologicznych”. W tomie piątym podjęty został problem szeroko pojętych wartości – wartości a etniczność, wartości prospołeczne i ich przemiany, świat wartości w różnych kulturach. „Górnośląskie Studia Socjologiczne. Seria Nowa” - to periodyk adresowany nie tylko do socjologów, lecz także do przedstawicieli innych nauk humanistycznych oraz wszystkich osób zainteresowanych problematyką społeczną. -29% Analiza dyskursu w badaniach szkolnictwa wyższego Książka przybliża polskim czytelnikom wybrane podejście w badaniach szkolnictwa wyższego, bazujące na teoretyczno-metodologicznych założeniach analizy jest dla szerokiego grona badaczy. -17% Antropologia a życie współczesne Uznawana za jedną z najbardziej wpływowych książek z dziedziny antropologii kultury po raz pierwszy w tłumaczeniu na język polski. W swoim dziele Franz Uri Boas omawia relacje między rasą a kulturą, poruszając takie tematy jak dziedziczenie biologiczne i kulturowe, błędna ocena rasowa, kulturowa lub etniczna, naukowe podstawy ludzkiej indywidualności, czy porównanie kultury pierwotnej i współczesnej. Franz Boas dostrzegał i podkreślał z jednej strony jedność, z drugiej strony różnorodność kultury ludzkiej. Przejawiało się to w podkreślaniu jednej wspólnoty ludzkiej jako gatunku, uniwersalności podstawowych wzorców kulturowych, ale też pomysłowości człowieka w znajdowaniu różnorodnych, specyficznych rozwiązań. Wskazywał, iż każda kultura jest tworem złożonym, w pewnym sensie stabilnym, ale jednocześnie zmiennym. - ze wstępu Jarosława Różańskiego OMI, Rafała Wiśniewskiego -28% Antropologia bezpieczeństwa. Kontury naukowej tożsamości Antropologia bezpieczeństwa to klasyczny przypadek dyscypliny in statu nascendi, i to w fazie początkowej. prezentowana książka, na ogólnym planie antropologii (jako sumy wiedzy o człowieku), przedstawia własny pomysł Autora za zasadniczą ideę, istotę antropologii bezpieczeństwa, jak i jej zasadniczą strukturę merytoryczną, rozwijane i penetrowane obszary zainteresowań poznawczych. -17% Bariery w otoczeniu osób z niepełnosprawnościami. Zagadnienia wybrane Osoby niepełnosprawne funkcjonują razem z osobami pełnosprawnymi w określonej przestrzeni. Oddziaływanie tego, co znajduje się w obszarze tej przestrzeni, osoby niepełnosprawne odbierają i oceniają jako dostosowanie lub niedostosowanie do ich potrzeb. Brak dostosowania osób niepełnosprawnych do współegzystowania w tej samej przestrzeni co osoby pełnosprawne oznacza tym samym powstawanie barier. Termin bariera jest pochodzenia francuskiego (barriere) i w dosłownym tłumaczeniu oznacza przeszkodę. Tak więc bariery można zdefiniować jako wszelkie przeszkody, które utrudniają bądź uniemożliwiają osobom niepełnosprawnym samodzielne, aktywne życie zgodnie z ich ambicjami i predyspozycjami. Na drodze wyborów i osiągania celów u osób niepełnosprawnych pojawiają się liczne bariery, związane zarówno z samym faktem istnienia ograniczenia zdrowotnego, jak i znaczenia tego ograniczenia w relacjach społecznych. Biorąc pod uwagę wielowymiarowość barier, jakie dotykają osoby niepełnosprawne, próba kompletnego ich ukazania wydaje się być niemożliwa. Zważywszy na to, monografia, którą trzymacie Państwo w rękach, jest bardzo subiektywnym wyborem i nie może być traktowana jako przewodnik dla osób, które zajmują się lub powinny się zajmować likwidacją barier, z którymi stykają się osoby niepełnosprawne. W pewnym sensie stanowi ona także uzupełnienie treści zawartej w monografii zatytułowanej „Urzeczywistnianie idei humanizmu w kontekście osób niepełnosprawnych. Aksjologia i zagadnienia instytucjonalne”, której celem stało się ukazanie wybranych problemów związanych z funkcjonowaniem osób z niepełnosprawnościami poprzez osadzenie ich w świecie idei humanistycznych. -14% Cenzura w Polsce 1944-1960. Organizacja, kadry, metody pracy Organizacja Kadry Metody pracy W prezentowanej książce przedstawiono system funkcjonowania aparatu cenzury w Polsce w latach 1944–1960, w szczególności takie aspekty organizacji cenzury, jak metodyka pracy cenzorów, sposoby rekrutacji, stopień zaangażowania ideologicznego i partyjnego, harmonogram pracy, schemat szkoleń ideologicznych oraz pozaurzędowa aktywność. Przedstawiono również okoliczności towarzyszące powstaniu Centralnego Biura Kontroli Prasy, w tym rolę tzw. doradców radzieckich, którzy w grudniu 1944 roku przybyli do Lublina i przejęli w pełni kontrolę nad procesem tworzenia systemu cenzury. W książce opisano zakres oraz formy współpracy aparatu cenzury z Urzędem Bezpieczeństwa/Służbą Bezpieczeństwa, której efektem były represje wobec rozmaitych grup społecznych, zawodowych i religijnych ( procesy sądowe oraz długoletnie więzienia). Na podstawie sprawozdań cenzorów z Wydziału Teatrów GUKPPiW odtworzono mechanizm kontroli spektakli teatralnych i zespołów rozrywkowych oraz określono kryteria, wedle których je oceniano. Opisano również działalność Komisji Oceny Wycofanych Wydawnictw (w jej pracach brali udział cenzorzy), która „skazała” na przemiał miliony zdezaktualizowanych politycznie książek, tysiące płyt gramofonowych, czasopism oraz partytur. Odtworzono również metody i kierunki kolportażu prasy oraz książek do PRL oraz skalę dostarczanych do kraju druków, wykorzystując obszerne raporty cenzorów z Samodzielnego Wydziału Obcojęzycznego GUKPPiW, którzy decydowali, czy publikacje trafią do adresata, czy też na przemiał. Ze Wstępu Praca dr Kamili Kamińskiej-Chełminiak zawiera wiele oryginalnych ustaleń opartych o wykorzystanie interesującej bazy źródłowej. Za szczególnie interesujące należy uznać te, które dotyczą cenzurowania widowisk w okresie stalinowskim, współpracy cenzorów z MBP i MSW, ich wpływu na niszczenie księgozbiorów i partytur. Jako nowatorską i zakończoną powodzeniem uznaję próbę pokazania strategii i praktyk społecznych związanych z przenikaniem do Polski wydawnictw zza „żelaznej kurtyny”, w tym publikacji Instytutu Literackiego w Masions-Lafitte. Koncepcja pracy, konsekwentnie przeprowadzona, zmierzała do pokazania różnorodnych wcieleń cenzorów i ról, jakie spełniali w powojennej Polsce. […] Uważam, że jest to monografia o znaczącym zasięgu przedmiotowym i efekcie poznawczym. Autorka wykazała się dużymi kompetencjami i znajomością przedmiotu badań. Historia to jeden z najważniejszych elementów scalających naród i składający się na jego tkankę społeczną, kulturową i obyczajową. Ważne wydarzenia z przeszłych dziejów określają naszą wspólną tożsamość i w ogromnym stopniu wpływają na to, jak wygląda teraźniejszość. Ich wynikiem jest obecny ład polityczny, sposób sprawowania władzy przez polityków czy kultywowane przez nas święta narodowe. Wydarzenia historyczne znajdują swoje odbicie również w literaturze i sztuce, które często się do nich odnoszą. Co ważne, artyści poruszają tematykę historyczną na wiele różnych sposobów, obrazując całe spectrum uczuć i emocji z nią związanych, a nie tylko suche fakty. Potop Powieść Sienkiewicza wielokrotnie sięga po historyczne wydarzenia i postaci, opisując je w przejaskrawiony sposób. Początkowo autor ukazuje tragiczną sytuację Polaków w przeddzień napadu Szwedów. Widzimy więc, jak potężna armia Wittenberga najeżdża na Wielkopolskę, a słabo zorganizowani Polacy nie potrafią się bronić. Najpierw ponoszą porażkę pod Ujściem, a później magnateria na czele z Januszem Radziwiłłem dokonuje zdrady i podpisuje akt ugody. Następnie szwedzkie wojska pod przewodnictwem Karola Gustawa opanowują kolejne miasta, w tym Warszawę i Kraków, a prawowity król Polski wraz z niewielką liczbą wiernych mu żołnierzy musi udać się na wygnanie. Widać zatem, że Sienkiewicz przedstawia początkową sytuację w sposób niezwykle tragiczny i beznadziejny, co nie do końca odpowiada faktom. W rzeczywistości bowiem wypadki nie toczyło się tak źle, a zdrada nie była tak powszechna. Przejaskrawioną postacią historyczną jest również Janusz Radziwiłł, którego zaprezentowano jako pysznego i zadufanego w sobie zdrajcę łaknącego wyłącznie władzy, choć tak naprawdę jego położenie i decyzje polityczne nie były tak płytkie i jednoznaczne. Podobnie rzecz się ma z podróżą Kmicica na Jasną Górę. Mianowicie w jej trakcie bohater widzi całkowitą klęskę i upadek Polski, a po bohaterskiej obronie Częstochowy sytuacja szybko się zmienia: żołnierze wcześniej uznający przewodnictwo szwedzkiego króla wypowiadają mu posłuszeństwo, Jerzy Lubomirski wstawia się za Polakami, a podczas zgromadzenia w Opolu obradujący decydują, że król Polski powinien powrócić do kraju. Oczywiście w rzeczywistości sytuacja polityczna nie była ani tak beznadziejna przed obroną Częstochowy, ani tak wspaniała bezpośrednio po niej. Bieg historycznych wydarzeń był wolniejszy i o wiele bardziej skomplikowany, niż pokazuje to Sienkiewicz. Przesadzone są też reakcje Polaków po powrocie króla do Polski, którzy – jak to opisuje „Potop” – gremialnie angażują się w walkę na rzecz narodu. Również postać Jana Kazimierza ulega idealizacji; Sienkiewicz przedstawia go jako niemal idealnego władcę, pomimo że wielu historyków ocenia go negatywnie, a na pewno nie tak wyraziście jak autor „Potopu”. Ponadto należy zauważyć, że oprócz tragicznej sytuacji Polski przed obroną Częstochowy Sienkiewicz nie wspomina o porażkach Polaków. Widać więc, że wydarzenia i postaci historyczne zaprezentowane w „Potopie” odbiegają od prawdy, są uproszczone, przejaskrawione i schematyczne. Takie ujęcie tematu, jako wielkiego przebudzenia się Polaków za sprawą obrony Częstochowy, ma jednak swój cel, a mianowicie pokazuje rodakom, że nawet w obliczu tragicznego położenia zdolni są do pozytywnego działania na rzecz narodu i zmiany sytuacji na swoją korzyść. Przesadzone i często niezgodne z prawdą historyczną wydarzenia historyczne opisane w „Potopie” wpisują się wobec tego w założenie powieści stworzonej „ku pokrzepieniu serc”, która miała na celu danie Polakom siły i wlanie w ich serca nadziei na to, że uda im się stanąć na nogi. Lalka Do wydarzeń historycznych odwołuje się „Lalka”. Bolesław Prus przedstawia w niej kilka tego typu sytuacji, które miały miejsce w czasie nieodległym do powstania utworu. Jednym z nich są dzieje Napoleona szeroko opisywane przez Rzeckiego w jego pamiętniku. Subiekt gloryfikuje ród francuskiego przywódcy, pokładając ogromne nadzieje w tym, że wyzwoli on nie tylko Polskę, ale również całą Europę. Widać więc, że Prus jako jedną z możliwości dla kraju znajdującego się pod panowaniem zaborców widział interwencję wojsk Napoleońskich, które miałyby wkroczyć do naszego kraju i dać mu wolność. Inne wydarzenie historyczne przedstawione przez autora to Wiosna Ludów. Prus wyraża opinie, że gdyby Polacy wzięli w niej udział, mogło to dać nadzieję na odzyskanie niepodległości. Tego typu podejście prezentują dwaj bohaterowie, a mianowicie wspomniany Ignacy Rzecki oraz August Katz. „Lalka” wspomina również o Powstaniu Styczniowym, w którym uczestniczył Stanisław Wokulski. Wiążą się z nim nadzieje na odzyskanie niepodległości, podsycane przez różnego rodzaju spotkania i sympozja, gdzie aktywnie dyskutowano na temat sytuacji Polski. Prus wspomina także o wydarzeniach mających miejsce w latach 1878-1879, takich jak zamach na cesarza Wilhelma, działalność Garibaldiego czy śmierć Ludwika Napoleona. Wszystkie te wydarzenia stanowią tło historyczne dla utworu, które sytuuje powieść w określonym czasie i nadają jej realizmu. Wszak właśnie realizm był głównym założeniem, jaki przyświecało autorowi podczas pisania „Lalki”. Wesele „Wesele” w realistyczny oraz symboliczno-fantastyczny sposób odnosi się do wydarzeń historycznych. Stanisław Wyspiański w swoim dramacie przedstawia wesele krakowskiego poety z prostą chłopką, które służy mu do zobrazowania antagonizmów pomiędzy zgromadzonymi wśród gości przedstawicielami dwóch polskich warstw społecznych: inteligencji i chłopstwa. Wspólna zabawa staje się szansą na wymianę poglądów, które często wyrażane są poprzez wspomnienia historycznych wydarzeń. Pierwszym takim odniesieniem jest rozmowa Dziennikarza z Czepcem, kiedy ten pierwszy zadaje pytanie: „Cóż tam, panie, w polityce? Chińczyki trzymają się mocno!?”. Dziennikarz porusza tym samym temat tzw. powstania bokserów, które miało miejsce w Chinach na przełomie XIX i XX wieki i zostało zorganizowane przez lud buntujący się przeciwko wyzyskowi zachodnich kolonizatorów. Owo pytanie jest jednak dość dziwne i nie na miejscu, toteż można je traktować jako symbol wzajemnego niezrozumienia inteligencji i chłopów. Kolejnym historycznym wydarzeniem jest rabacja galicyjska wspomniana przez Dziada w kontekście różnic pomiędzy tymi dwoma warstwami społecznymi. Chcąc ostrzec zgromadzonych na weselu gości, że zgoda pomiędzy nimi jest tylko chwilowa, Dziad przywodzi na myśl tę zorganizowaną w 1846 roku przez chłopów rzeź na krakowskiej szlachcie, która pochłonęła ok. 1000 ofiar. Z kolei rzeź dokonaną przez ukraińskich chłopów w 1768 roku, potocznie nazywaną Koliszczyzną i sprowokowaną przez wrogich konfederacji barskiej Rosjan, w wyniku której śmierć poniosło od stu do dwustu tysięcy polskich i żydowskich ofiar, przywołuje Wernyhora. W ten sposób Wernyhora przypomina dawne zaszłości pomiędzy inteligencją a chłopami, dając do zrozumienia, że nie da się o nich ot, tak po prostu zapomnieć. Wszystkie poruszone w „Weselu” wydarzenia historyczne mają zatem sportretować trudne relacje pomiędzy dwoma najważniejszymi polskimi warstwami społecznymi na przełomie XIX i XX wieku: chłopami i inteligencją. Ukazano je zarówno w sposób realistyczny, poprzez zwyczajne dialogi bohaterów, jak i symboliczny, za pomocą widm i fantastycznych zjawisk. Jest to zatem całkowicie odmienny sposób ujęcia wydarzeń historycznych niż w „Potopie”. Dla Sienkiewicza historia była źródłem dumy, nadziei i sposobem na połączenie Polaków we wspólnej walce, a u Wyspiańskiego okazuje się ona jedną z przyczyn zatargów pomiędzy bohaterami. Zamiast łączyć, dzieli Polaków i wprowadza pomiędzy nich antagonizmy. Ponadto w odróżnieniu od „Potopu” historia w „Weselu” zostaje przedstawiona za pomocą fantastyki, zaś u Sienkiewicza były one całkowicie realne. Przedwiośnie „Przedwiośnie” prezentuje osadzone w realiach wojennych dzieje głównego bohatera i jego rodziny. Akcja zaczyna się pod koniec I wojny światowej, w wyniku której Polska odzyskała niepodległość. Żeromski w bardzo negatywnym świetle opisuje rewolucję bolszewicką, przedstawiając ją jako katastrofę dla społeczeństwa. Pod jej wpływem Baku staje się miastem, w którym życie jest bardzo trudne. Sklepowe półki są puste, instytucje publiczne, banki i szpitale zamknięte, a na ulicach odbywają się pochody i krwawe egzekucje. Mimo że rewolucja jest okrutna, to potrafi zawładnąć umysłami mieszkańców, o czym najlepiej świadczy przykład Cezarego Baryki. Choć bolszewicy skandują hasła związane z równości, to w mniemaniu Żeromskiego zależy im wyłącznie na przejęciu władzy i zdobyciu bogactwa kosztem innych ludzi. O niesprawiedliwości i barbarzyństwie tamtego okresu świadczą przykłady Jadwigi Barykowej, która z powodu udzielenia pomocy osobie potrzebującej zostaje srogo ukarana. Rewolucja sprawia, że Baku panuje nieład, chaos i anarchia. Bijatyki, rozboje i morderstwa są na porządku dziennym i choć Żeromski nie podaje żadnych sposób na rozwiązanie tego typu problemów, to z pewnością można stwierdzić, że przedstawia rewolucję w negatywny świetle. Jednocześnie ukazuje ją w bardzo rzeczywisty sposób, przedstawiając złożoność i wielowymiarowość sytuacji, w jakiej znalazł się świat w wyniku narodzin bolszewizmu. Oprócz rewolucji Żeromski w „Przedwiośniu” przedstawia również problemy, z jakimi do czynienia miała ówczesna mu Polska. Za pomocą poszczególnych bohaterów opisuje różne warianty na podniesienie naszego kraju z upadku. Seweryn jako idealista w utopijny sposób mówi o szklanych domach, podkreślając rolę urbanizacji, ciężkiej pracy obywateli, powszechnej elektryfikacji i narodowej zgody, realista Gajowiec postuluje głębokie, racjonalne i przeprowadzane ewolucyjnie zmiany systemowe obejmujące armię, służbę zdrowia, sferę budżetową, szkolnictwo i rolnictwo, a także podkreśla, że należy zachować granice odrodzone państwa i pracować na jego rzecz, a Lulek jako komunista proponuje równość wszystkich obywateli wobec siebie, co miałoby przynieść najwięcej korzyści robotnikom. Żeromski co prawda nie ocenia wprost żadnego z tych stanowisk, ale poprzez komentarze narratora i postawę głównego bohatera można wywnioskować, że najbardziej optymistycznie podchodzi do wizji Gajowca, a najmocniej krytykuje komunistów. Podsumowując, w „Przedwiośniu” mamy do czynienia ze złożonymi i bardzo dokładnie opisanymi dywagacjami na temat przyszłości świata i Polski w obliczu rewolucji bolszewickiej i zdobycia niepodległości przez nasz kraj. Pieśń o żołnierzach z Westerplatte Wiersz Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego odnosi się oczywiście do tragicznego wydarzenia z historii Polskiego z 1 września 1939 roku, jakim był atak niemieckiego pancernika na gdański posterunek Westerplatte. Choć w istocie utwór traktuje o przegranej bitwie, bo w zderzeniu z dobrze uzbrojonymi i znacznie lepiej zorganizowanymi Niemcami zaledwie dwunastu Polaków nie miało żadnych szans na powodzenie, to wyraźnie widoczna jest pochwała ich czynów. Co więcej, da się odnieść wrażenie, że podmiot liryczny gloryfikuje działania polskich żołnierzy i to ich uznaje za zwycięzców. Zwycięzców co prawda moralnych, a nie politycznych i wojskowych, bo za największe poświęcenie wobec ojczyzny przychodzi im zapłacić najwyższą cenę, ale za to otrzymują możliwość zbawienia i ich dusze wędrują do nieba. W „Pieśni o żołnierzach z Westerplatte” pojawia się wyraźne uwznioślenie wydarzenia z 1 września 1939 roku. Polscy żołnierza ulegają idealizacji, a ich działania za życia oraz pośmiertna wędrówka do nieba opisane są za pomocą patetycznych i podniosłych słów. W wierszu Gałczyńskiego wydarzenie historyczne i jego uczestnicy zostali więc zaprezentowani za pomocą heroizacji, co miało na celu podniesienie walczących Polaków na duchu i uświadomienie im, że największe poświęcenie dla ojczyzny zawsze zostanie wynagrodzone: jeśli nie za życia, to na pewno po nim. Hołd Pruski Obraz Jana Matejki zatytułowany „Hołd Pruski” odnosi się do jednego z najważniejszych wydarzeń w dziejach historii Polski – tytułowego Hołdu Pruskiego. W jego wyniku z Prus Zakonnych powstało Księstwo Pruskie, będące do dnia dzisiejszego lennem Polski. Na pierwszym planie widać ówczesnego króla Polski – Zygmunta Starego – siedzącego na tronie i błogosławiącego klęczącego przed nim mistrza Zakonu Krzyżackiego. Jego uległa pozycja w połączeniu z majestatem i wyniosłością polskiego króla tworzą wrażenie, jakby Polska była narodem silnym, świadomym swojej potęgi i rządzonym przez mądrych oraz odpowiedzialnych królów. Naokoło nich zgromadzone są inne postaci historyczne, jak kilkuletni Zygmunt August, Piotr Opaliński, księżna Anna, Hieronim Łaski czy Piotr Kmita. Niektóre z powyższych postaci dzierżą w dłoniach symboliczne przedmioty, jak flaga Polski, miecz czy godło, co wskazuje na ich patriotyzm i przywiązanie do ojczyzny. Nastrój obrazu jest gwarny i pogodny, dzięki czemu wraz z połączeniem wizji silnej Polski daje wyraz narodowego optymizmu, który za sprawą tego dzieła chciał wyrazić Jan Matejko. Z kompozycji wyłania się duma z polskości i majestatyczny obraz polskiego królestwa. Obraz jest przepełnionymi prawdziwymi postaciami historycznymi uczestniczącymi w Hołdzie Pruskim, a tłumy obserwujące to wydarzenie nadają mu dynamizmu. Wydarzenia historyczne w literaturze i malarstwie ukazywane są na różne sposoby: symbolicznie, co widać w „Weselu”; patetycznie i heroicznie, tak jak w „Hołdzie Pruskim” i „Pieśni o żołnierzach z Westerplatte”, a także w sposób przejaskrawiony i niezgodny z prawdą historyczną, co widać na podstawie „Potopu”. Pomimo owych różnic wszystkie dzieła mają wspólną cechę: poruszają tematykę narodową i pokazują, że dla ich autorów los ojczyzny miał duże znaczenie i bez względu na okres historyczny martwili się nim. W kontekście wniosków warto zauważyć, że artyści odnoszą się zarówno do tragicznych i bolesnych wydarzeń w dziejach, czego dowodem jest „Wesele”, jak i pełnych radości oraz zwycięstwa, co widać na przykładzie „Potopu” i „Hołdu Pruskiego”. Bibliografia I Literatura podmiotu: 1) Gałczyński Konstanty Ildefons, Pieśń o żołnierzach z Westerplatte, dostęp online: 2) Prus Bolesław, Lalka, Kraków, Zielona Sowa, 1998, ISBN 8372200017, 3) Matejko Jan, Hołd Pruski, Warszawa, Muzeum Narodowe, 1880-1882, olej na płótnie, 388 × 785 cm, 4) Sienkiewicz Henryk, Potop, Kraków, Greg, 2006, ISBN 8373271589, 5) Wyspiański Stanisław, Wesele, Kraków, Greg, 2000, ISBN 8373272372, 6) Żeromski Stefan, Przedwiośnie, Kraków, Zielona Sowa, 2000, ISBN 8373899308. II Literatura przedmiotu: 1) Historia, W: Słownik motywów literackich, red. Nawrot Agnieszka, Kraków, Greg, 2004, ISBN 8373273948, s. 123-125, 2) Historia w powieści, W: Słownik literatury polskiej XIX wieku. Red. Bachórz Józef, Kowalczykowa Alina. Wrocław: Ossolineum, 1991, ISBN 8304035211, s. 336-345, 3) Osmoła Józef, Potop Henryka Sienkiewicza, Lublin, Biblios, 2012, ISBN 9788386581016, s. 8-20, 4) Wilczycka Danuta, Wesele Stanisława Wyspiańskiego, Lublin, Biblios, 2010, ISBN 8386581263, s. 30-31. Ramowy plan wypowiedzi: 1. Teza: Ważne wydarzenia historyczne ukazywane są w literaturze i sztuce na różne sposoby. 2. Kolejność prezentowanych argumentów: a) „Potop”: przejaskrawione i niezgodne z prawdą historyczną wydarzenia dziejowe, których sposób ujęcia wpisuje się w założenia „Potopu” jako dzieła „ku pokrzepieniu serc” i ma na celu dodanie Polakom wiary i nadziei na lepszą przyszłość. b) „Lalka”: prawda historyczna nieodległa autorowi jako element składający się na realizm „Lalki” i pozwalający umieścić jej fabułę w określonym czasie. c) „Wesele”: przywoływanie trudnych i tragicznych wydarzeń historycznych jako sposób na zobrazowanie różnic oraz niesnasek pomiędzy zgromadzonymi na weselu warstwami inteligencji i chłopów. d) „Przedwiośnie”: rewolucja bolszewicka, wydarzenia po I wojnie światowej i ówczesny stan państwa polskiego jako ujęcie historii przez Stefana Żeromskiego. e) „Pieśń o żołnierzach z Westerplatte”: atak niemieckiego pancernika Szlezwik-Holsztyn na Westerplatte jako pretekst do ukazania heroicznej postawy obrońców półwyspu. f) „Hołd pruski”: ukazanie Hołdu Pruskiego w odniesieniu do siły Polaków i majestatu władzy narodu; obraz odnoszący się do złotego okresu w dziejach Polski. 3. Wnioski: a) Sposób ujęcia wydarzeń historycznych może być podniosły i patetyczny (Hołd Pruski), symboliczny i fantastyczny (Wesele) lub niezgodny z rzeczywistością (Potop). b) Literatura i sztuka odnoszą się zarówno do chwil zwycięstwa i radości, jak i do momentów pełnych tragizmu. c) Wykorzystanie wydarzeń historycznych w literaturze i sztuce często ma na celu podbudowanie Polaków w trudnych chwilach i danie im nadziei, że istnieją szanse na to, aby w przyszłości nadeszły lepsze czasy. Szkoła ponadgimnazjalna klas 2,3 autorka: Katarzyna Włodkowska Temat: Motyw miasta w wybranych tekstach kultury. Po tej lekcji dowiesz się: Jaką funkcję pełni motyw miasta w wybranych tekstach kultury? Poznasz opisy miast ukazanych w „Lalce” B. Prusa, „Dżumie” A. Camusa i „Zbrodni i karze” F. Dostojewskiego oraz w filmie pt. „Joker”. Motyw miasta jest niezwykle popularny w tekstach kultury. Zazwyczaj występuje w opozycji do toposu wsi. Miasto bywa ukazywane jako przestrzeń demoniczna, która wpływa destrukcyjne na osobowość człowieka. Człowiek w jego murach ma często poczucie anonimowości, czuje się samotny. W dużych aglomeracjach bohaterowie są ukazywani jako ofiary rozwoju cywilizacyjnego. Miasto bywa stymulatorem oraz współreżyserem akcji wielu utworów. Moim zdaniem miasto determinuje życie jego mieszkańców. Pisząc o motywie miasta, nie sposób nie odnieść się do Oranu, miasta opisanego w „Dżumie” Alberta Camusa. Chociaż leży nad zatoką, jest usytuowane do niej tyłem. Na pierwszy rzut oka Oran jest zwykłym miastem, dość brzydkim, pozbawionym drzew, ogrodów i ptaków. Nazwane jest miastem nijakim, pozbawionym wyrazistości i wyjątkowości. Zmiana pór roku dokonuje się niemalże niezauważalnie. Pięknie jest tu jedynie zimą. Narrator zaznacza, że aby poznać miasto, trzeba dociec, jak się w nim pracuje, kocha i umiera: „W naszym małym mieście, może za przyczyną klimatu wszystko robi się razem, z miną jednako szaleńczą i nieobecną.” Ludzie nudzą się, nie mają pomysłu jak spędzać czas, starają się nabrać przyzwyczajeń. Głównym zajęciem jest praca, a wartością dla nich istotną – pieniądze. Mają również upodobania do prostych przyjemności. W wolnym czasie (w sobotę i niedzielę) chodzą do kina i kąpią się w morzu. Czasami spotykają się w kawiarniach lub przesiadują na balkonach. Mieszkańcy Oranu nie mają wątpliwości ani refleksji dotyczących ich stylu życia. Interesujący obraz miasta pojawia się również w powieści Dostojewskiego pt. ”Zbrodnia i kara”. Petersburg w „Zbrodni i karze” to miejsce brudne, zatłoczone i pogrążone w nędzy. Autor celowo rezygnuje z opisów fasadowo-reprezentacyjnych przestrzeni stolicy, aby wyeksponować przygnębiającą atmosferę miasta. Miasto jawi się jakby stworzone do zbrodni: szare i okrutne, zapełniają je szynki, traktiernie, domy publiczne, spelunki, podrzędne hoteliki, posterunki policji. Dostojewski stosuje zbliżenia, drobiazgowe opisy przestrzeni, aby wyeksponować narastający dramat mieszkańców. Są to ludzie wykorzenieni, samotni, pozbawieni oparcia oraz rodziny. Życie traktują jak brutalną walkę o byt. Miasto ich zniewala, determinuje ich postępowanie, więzi. Ludzie gubią się w jego labiryntowej przestrzeni. W Petersburgu przygnębiające są nie tylko opisy ulic, ale również mieszkania bohaterów. Są pozbawione intymności, jak mieszkanie Marmieładowa, czy klaustrofobiczne, jak izba wynajmowana przez Raskolnikowa. Pokój bohatera był niski, tapeta odpadała ze ścian. Okno było małe i brudne, przez co nastrój przygnębienia był jeszcze spotęgowany. Nieliczne meble i nieczytane od dawna książki pokryte były grubą warstwą kurzu. O destrukcyjnym wpływie przestrzeni na bohatera świadczą słowa matki Rodiona: „Jakie masz liche mieszkanie Rodia, istna trumna (…). Jestem przekonana, że mieszkanie jest w połowie winne temu, że wpadłeś w melancholię”. Rodion ze wstrętem myśli o swoim pokoju: „przecież to tam, w tym kącie, wylęgło się tamo i dojrzewało już przeszło miesiąc”. Miastem zróżnicowanym społecznie jest Warszawa przedstawiona w powieści B. Prusa pt. „Lalka”. Zgodnie z realistyczną konwencją Prus starał się wiernie oddać topografię XIX wiecznej Warszawy. Każde wydarzenie zostało osadzone w realiach stolicy. Dowiadujemy się, że sklep Wokulskiego i mieszkanie Rzeckiego znajdują się na Krakowskim Przedmieściu, Łęccy mieszkają przy Alejach Ujazdowskich i chętnie odwiedzają Teatr Wielki. W Warszawie, jak w soczewce, ogniskują się problemy społeczeństwa. Obok świata arystokratycznego współistnieje świat niedostatku i upadku, czego dowodem jest opis Powiśla. Prus ukazuje tragiczne warunki życia biedoty, szerzące się choroby, przestępczość i prostytucję. Powieściowa Warszawa jest miastem zróżnicowanym, ukazującym panoramę społeczną. Niezwykłe interesująca wizja miasta pojawia się w filmie pt.”Joker”. Akcja filmu rozgrywa się w latach 80. Dwudziestego wieku w Gotham city. To dystopijne miasto wpływa na mieszkańców, ukazane jest jako przestrzeń prowokująca do zbrodni, przestępstw, w której nie ma miejsca na miłość. Główny bohater doświadcza ogromnej samotności, boryka się z odrzuceniem i frustracją. „Zawarliśmy kilka elementów z kanonu i osadziliśmy historię w zepsutym Gotham City około roku 1981, bo to cofa nas do tego okresu, a jednocześnie oddala od świata komiksowego, który znamy dziś tak dobrze z filmów” — tłumaczy reżyser. „Joker” zabiera widzów w mroczne zaułki Gotham City oraz umysłu głównego bohatera. Motyw miasta podejmowany jest przez twórców niemalże każdej epoki literackiej. Przestrzeń stawała się często pretekstem do refleksji na temat człowieka, jego kondycji i relacji międzyludzkich. Bez wątpienia miasto wpływa na decyzje bohaterów i często determinuje ich wybory. Poniżej znajduje się interaktywna prezentacja, która pozwoli Tobie poszerzyć wiedzę na temat motywu miasta. Dla nauczyciela Realizacja podstawy programowej: Kształtowanie dojrzałości intelektualnej, emocjonalnej i moralnej uczniów. Rozumienie historii literatury i dziejów kultury jako procesu, a także dostrzeganie roli czynników wewnętrznych i zewnętrznych wpływających na ten proces. wykazuje się znajomością i zrozumieniem treści utworów wskazanych w podstawie programowej jako lektury obowiązkowe; rozpoznaje tematykę i problematykę poznanych tekstów oraz jej związek z programami epoki literackiej, zjawiskami społecznymi, historycznymi, egzystencjalnymi i estetycznymi; poddaje ją refleksji; porównuje utwory literackie lub ich fragmenty, dostrzega kontynuacje i nawiązania w porównywanych utworach, określa cechy wspólne i różne; Przygotowane na licencji CC-BY-NC-ND Dzieciństwo na polskiej prowincji. Omów zagadnienie na podstawie fraszki Na zdrowie Jana Kochanowskiego i wybranych tekstów kultury. Matura Ustna 2 Pobierz Pdf Z Docer Pl Omów zagadnienie odwołując się do podanego fragmentu i do całości Wesela Stanisława Wyspiańskiego oraz wybranego tekstu kultury. . Jakie wyobrażenia polski można odnaleźć w tekstach kultury W rzeczywistości na wielkie czyny brakuje im wiary i sił są pogrążeni w niemocy i nie dorośli do powstania narodowego. Jakie wyobrażenia Polski można odnaleźć w tekstach kultury. Matura ustna z języka polskiego. Odpowiedz odwołując się do Pieśni IX Jana Kochanowskiego oraz innych tekstów kultury. Wewnątrz pomieszczenia w niszach umieszczono wykonane z gliny wyobrażenia skrzyżowanych rąk. W polskiej literaturze znajdziemy utwory które są pochwałą ziemiańskiego życia jak i takie które krytykują szlachtę. POLSKI USTNY PYTANIA MATURA 2016 Zadanie 8 - Przedział godzinowy 0900 - 1200 Czy warto kierować się w życiu namiętnościami. Argumenty związane z tekstem danym w zadaniu Stanisław Wyspiański Wesele wyobrażenie Polski w scenie 16 aktu III. Zadania z zakresu kształcenia kulturowo-literackiego oparte na tekstach literackich Jakie. Teza W tekstach kultury różne wyobrażenia Polski są związane z tematyką dzieł i ich wymową czasem powstania oraz postawą artystyczną autora. Ece Temelkuran z Nagrodą główną Ambasador Nowej Europy. Wyobrażenie Polski w scenie 16 aktu III. - typowy dworek szlachecki tu skupiało się życie polskiej szlachty podobieństwo z Soplicowem - ważny element. Jakie wyobrażenia Polski można odnaleźć w tekstach kultury. Na podstawie przedstawionego plakatu opery Król Roger Rafała Olbińskiego oraz wybranych utworów literackich. Jakie wyobrazenia polski mozna odnalezc w tekstach kultury wesele to darmowa tapeta HD pochodzaca ze wszystkich stron internetowych na swiecie. Jakie recepty na szczęśliwe życie można znaleźć w tekstach kultury. Cierpienie młodego Wertera Goethego. Polska definiowana jest w. POETA Panna młoda ze snu z nocy. One przedstawiły mu obraz idealnej. Jakie wyobrażenia polski można odnaleźć w tekstach kultury omów zagadnienie. Jerzego Popiełuszki w kontekście polskiej historii i kościoła. Omów zagadnienie odwołując się do obrazu Zdzisława Beksińskiego Katyń oraz wybranych utworów literackich. Jak w tekstach kultury ukazywane są wartości utracone. Jesli nie znajdziesz dokladnej rozdzielczosci ktorej szukasz wybierz rozdzielczosc natywna lub wyzsza. Nie zapomnij dodac do zakladek jakie wyobrazenia polski. Rozważ problem odwołując się do wiersza Czesława Miłosza Do polityka i do innych tekstów kultury Czy sztuka może uczynić twórcę nieśmiertelnym. Tragiczna śmierć bestialski mord i pogrzeb gromadzący blisko pół miliona ludzi. Pobierz plik jakie_wyobrażenia_polski_można_odnaleźć_w_tekstach_kultury_omów_zagadnienie już teraz w jednym z następujących formatów PDF oraz DOCW skład tej pomocy edukacyjnej wchodzą materiały które wspomogą Cię w nauce wybranego materiału. Tu znowu można poczuć się jak dziecko ZDJĘCIA AP 4 grudnia 2021 1034. Omów życie krakowskich żaków. Wyobrażenia Gustawa o niej ukształtowała lektura pt. Jakie Wyobrazenia Polski Mozna Odnalezc W Tekstach Kultury. Jakie wyobrażenia polski można odnaleźć w tekstach kultury omów zagadnienie Omów odwołując się do całości utworu wesela. Jakie recepty na szczęśliwe życie można znaleźć w tekstach kultury. Postaw na dokładność i rzetelność informacji zamieszczonych na naszej stronie dzięki zweryfikowanym przez eksperta pomocom. Jakie obrazy szlacheckiego dworku można odnaleźć w tekstach kultury. Ze względu na burzliwą historię Polaków jest jednym z najważniejszych i. Pobierz ten obraz za darmo w rozdzielczosci HD i wybierz przycisk pobierania ponizej. Odpowiedz na podstawie wiersza Sygnał Wincentego Pola oraz innych tekstów kultury. Motyw duchownego w literaturze i tekstach kultury - KONSPEKT. Omów znane ci przykłady dramatycznych wydarzeń z historii polski. J ak artyści ukazują wojnę. Rozważ problem odwołując się do wiersza Czesława Miłosza Do polityka i do innych tekstów kultury Czy sztuka może uczynić twórcę nieśmiertelnym. Jakie modele patriotyzmu można odnaleźć w kulturze polskiej. Jakie wyobrazenia polski mozna odnalezc w tekstach kultury wesele to darmowa tapeta HD pochodzaca ze wszystkich stron internetowych na swiecie. Stanisław Wyspiański Wesele SCENA 16. Odpowiedz odwołując się do Pieśni IX Jana Kochanowskiego oraz innych tekstów kultury Czy dzieła artystyczne powinny pełnić funkcję perswazyjną. Wystawa makiet kolejowych w Nowohuckim Centrum Kultury. Tematyka narodowa jest często reprezentowana w tekstach kultury. Odpowiedz odwołując się do Pieśni IX Jana Kochanowskiego oraz innych tekstów kultury Czy dzieła artystyczne powinny pełnić funkcję perswazyjną. Omów osiągnięcia kultury polskiej od xvi do xviii. Jak można ukazać emocje w tekstach kultury. Konspekt wypowiedzi Wprowadzenie Tematyka narodowa jest często reprezentowana w tekstach kultury. Syberia mroźna kraina nieludzka ziemia tworząca człowieka złagrowanego ukazana została przez Gustawa Herlinga-Grudzińskiego w Innym świecie. Pustelnik nazwał je książkami zbójeckimi gdyż jak twierdził to one wprowadziły go w świat wyobraźni. Randy Powell W jaki sposób w tekstach kultury ukazane jest zło. Omów zagadnienie odwołując się do fragmentu powieści Elizy Orzeszkowej Nad Niemnem oraz wybranych tekstów kultury 24. Rok szkolny 20162017 władza. Jakie recepty na szczęśliwe życie można znaleźć w tekstach kultury. Plik Jakie wyobrażenia Polski można odnaleźć w tekstach kulturydocx na koncie użytkownika jarry2 folder Maturrrra Data dodania. Książki te przedstawiły mu obraz miłości idealnej opartej na związku dusz miłości która nierozerwalnie łączyła się z cierpieniem. PANNA MŁODA A sen to miałam choć nie spałam. Okres kształtowania się powołania w wojsku. Omów zagadnienie odwołując się do podanego fragmentu i do całości Wesela Stanisława Wyspiańskiego oraz wybranego tekstu kultury. Omów sposób korzystania z katalogu stron www. W tekstach kultury Syberia ukazana jest jako kraina cierpienia lodowe piekło niosące degradację człowieka i śmierć. Polska definiowana jest w ostatnim akcie dramatu w rozmowie Poety i Panny Młodej która opowiada. Proces tworzenia się legendy księdza w czasie ciężkiej próby stanu wojennego. Jakie obrazy dworu szlacheckiego można odnaleźć w tekstach kultury i jakie funkcje on pełni. Jakie refleksje na temat władzy możemy odnaleźć w tekstach kultury. Czesc 1 Zadania Z Zakresu Ksztalcenia Kulturowo Literackiego Oparte Na Tekstach Literackich Pdf Free Download Mann Tomasz Doktor Faustus Dvlrmwq7yv4z Potrzebuje Tylko Teze Jakie Wyobrazenia Polski Mozna Odnalezc W Tekstach Kultury Odwolaj Sie Do Brainly Pl Jakie Wyobrazenie Polski Mozna Odnalezc W Tekstach Kultury Omow Zagadnienie Odwolujac Sie Do Brainly Pl Topos Wikipedia Wolna Encyklopedia Matura Ustna 2 Pobierz Pdf Z Docer Pl 20141026 Polski Ustny Zbior Zadan Jakie Wyobrazenia Polski Mozna Odnalezc W Tekstach Kultury Omow Odwolujac Sie Do Calosci Utworu Brainly Pl Ja Zyk Polski Centralna Komisja Egzaminacyjna Jakie Wyobrazenia Polski Mozna Odnalezc W Tekstach Kultury Wesele Polkie Island Czesc 1 Zadania Z Zakresu Ksztalcenia Kulturowo Literackiego Oparte Na Tekstach Literackich Pdf Free Download W wielu tekstach kultury znajdziemy portrety artystów jako wyjątkowych i obdarzonych wielkim talentem ludzi, oddanych sztuce , której tworzenie uważali za swoją największą powinność. Artystą wybitnym, obdarzonym zdumiewającym talentem , był Jan Kochanowski. Wyraz świadomości swojej wyjątkowości i nieśmiertelności artysta dał wyraz w Pieśni XXIV „Niezwykłym i nie lada piórem opatrzony“. Ma on pewność, że jego dzieła zapewnią mu wieczne życie w pamięci kolejnych pokoleń. Śmierć go nie przeraża ponieważ wierzy w swoją nieśmiertelność „(...) nie umrę ani mię czarnymi/Styks niewesoła zamknie odnogami swymi". Jest człowiekiem dumnym , gdyż osiągnął bardzo wiele, znalazłszy się na szczycie literackiego parnasu. Jest przekonany, że jego twórczość nie będzie ograniczona czasem i przestrzenią, gdyż przekroczy granice państw i epok. Jego dzieła będą znane nie tylko jego rodakom, ale także innym narodom. Przewiduje nawet jakie narody będą czytały jego dzieła:„O mnie Moskwa i będą wiedzieć Tatarowie,I róznego mieszkańcy świata Anglikowie,Mnie Niemiec i waleczny Hiszpan, mnie poznają,Niektórzy głęboki strumień Tybrowy pijają.“Wśród czytelników znajdą się więc Rosjanie, Tatarzy, Anglicy, Niemcy,Hiszpanie i pijający „strumień Tybrowy“ Włosi .Poeta nie chce by go opłakiwano po jego śmierci, „Niech przy próznym pogrzebie żadne narzekanie,/Żaden lament nie będzie ani uskarżanie“ ponieważ "Non omnis moriar"- nie wszystek umrze, bo będzie żył w swoich dziełach. Artystę zaangażowanego w sztukę , która jest najwyższą, jedyną warością , odnajdujemy w wierszu Kazimierza Przerwy -Tetmajera „ Evviva l’arte!" („niech żyje sztuka”). Tu artysta jawi się jako ktoś wybrany, natchniony przez Boga, a więc lepszy od zwykłych „zjadaczy chleba” . Dlatego jego powinnością jest głoszenie pochwały sztuki, a celem powinna być dbałość o nieśmiertelną sławę. Artysta bezgranicznie powinien być oddany sztuce , angażując w nią cały swój talent. Utwór jest swoistym manifestem uwielbienia i wywyższenia sztuki. Są tez artyści których zaangażowanie w tworzenie sztuki jest zależne od finansów ludzi , którzy nie są wrażliwi na sztukę. O takiej zależności opowiada film w reżyserii pt. „Amadeusz“. To historia wybitnego kompozytora Mozarta, który przez większość swego życia musiał się borykać z problemami finansowymi. Zamiast zająć się tworzeniem muzyki , absorbowały go codzienne sprawy, podczas gdy najważniejszym i podstawowym obowiązkiem twórcy powinno być korzystanie z całkowitej swobody twórczej. W wielu tekstach kultury przedstawiany jest prawdziwy artysta, stawiający przed sobą cel służenia sztuce , dla którego jest ona najwyższą wartością. (367 słów)

historia polski w tekstach kultury